พอเปิดเทอมองค์ 2 ปุ๊บเราก็เริ่มด้วยการไปถวายเทียนพรรษากันที่ วัดญาณเวศกวัน ข้างๆสวนพุทธมณฑลนี่เอง ที่วัดนี้เรามาขอความเมตตาจากท่านพระคุณเจ้าในการให้ความรู้ทางธรรม และความสงบแก่เด็กๆตั้งแต่สมัยเป็นเด็กอนุบาลมาอย่างต่อเนื่อง
ถ้าใครไม่รู้จักวัดก็อาจจะคุ้นชื่อท่านเจ้าอาวาสจากหนังสือธรรมมะ คือ พระพรหมคุณาภรณ์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) ถ้าใครได้มาที่วัดก็จะต้องชอบในความร่มรื่นของต้นไม้ ส่วนตัวของแม่อ้อแล้วชอบในความเรียบง่ายของพระอุโบสถ และสิ่งก่อสร้างทุกอย่าง (ห้องน้ำก็สะอาดและสวยมาก) ความพิเศษอีกอย่างหนึ่งของที่นี่ คือ เป็นวัดที่เวลาใครมาถวายสังฆทานแล้ว..พระท่านจะชวนสนทนาธรรมหรือเทศน์สั่งสอนทุกครั้ง
คราวนี้เรามาพร้อมกับน้องๆอนุบาล 3 กันด้วย พี่ประถมจีงนั่งด้านหลังและทำตัวสงบเป็นตัวอย่างให้แก่น้องๆ
ในรูปนี้..เป็นเทียนพรรษาที่พี่ๆปฐมธรรมหล่อกันที่โรงเรียนไว้ล่วงหน้าค่ะ
นอกจากนี้เรายังยังถวายภัตตาหารด้วยค่ะ พี่ๆก็คุกเข่าเรียงแถวเข้าไปถวายอาหารอย่างเรียบร้อย
จากนั้นนั้นเองแม่อ้อ แม่แป้ง คุณยายของบุ้งกี๋ ครูคม และครูสุ ก็แยกตัวออกไปจัดอาหารที่โรงครัว แม่อ้อล่ะชอบโรงครัวจริงๆค่ะ สะอาดเหลือเกิน จานชามก็จัดเก็บในตู้อย่างเรียบร้อย แบบขอบแตกๆบิ่นๆไม่มีนะคะ จานชามสะอาดเอี่ยมอ่องทุกใบ จะชามใหญ่ จานเล็ก ถ้วยน้ำจิ้ม ถ้วยของหวาน ถาดผลไม้...พร้อมสรรพ
ที่นี่จะจัดสำรับอาหารเรียงไว้บนโต๊ะ แล้วพระท่านก็จะเดินมาตักเอง ไม่ได้ต้องจัดสำรับเป็นชุดๆให้ท่านแบบวัดอื่น อาหารจะเรียงบนโต๊ะยาวๆแบบนี้เลยค่ะ จัดแล้วเต็มโต๊ะเชียวค่ะ นี่ขนาดเป็นวันธรรมดาซึ่งญาติโยมไม่มาก ถ้าเป็นวันเสาร์อาทิตย์ล่ะก็...โต๊ะแค่นี้คงไม่พอ
แล้วแม่ก็เดินกลับไปหากลุ่มเด็กๆ ไปถึงก็ได้ยินเสียงครูเจนกำลังเคาะอะไรดังป๊อกๆอยู่ แต่ไม่ได้ยินเสียงเด็กๆเลย พอโผล่หน้าเข้าไปเห็นถึงได้เข้าใจ ครูเจนให้พี่ปฐมธรรมตั้งแถวนั่งหันหน้าเข้าหาน้องอนุบาล แล้วเจริญสติแข่งกัน (อืม...ฟังแล้วประหลาดเนาะ..เจริญสติ แล้วจะแข่งได้ไง)
โดยเด็กๆจะต้องยกมือ เอามือลงไว้ที่หน้าอก ลดมือมาที่ตัก หงายมือ และคว่ำมือ ซ้าย-ขวาสลับกัน ตามจังหวะที่ครูเจนเคาะ ถ้าฝั่งไหนมีใครซักคนสติหลุด ทำไม่ตรงตามจังหวะ ฝั่งนั้นก็จะถูกหักคะแนน แต่สุดท้ายแล้วครูเจนก็ให้คะแนนเท่ากัน
จากนั้นครูเจนก็ชวนเด็กๆทำจิตอาสาด้วยการกวาดใบไม้ เด็กๆรื่นเริงอย่างออกหน้าออกตาที่จะได้ใช้แรงงาน
แล้วเด็กๆก็เข้าไปหยิบไม้กวาด ซึ่งจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบไว้ใต้ต้นไม้ และมีหลายอันเชียวค่ะ มีทั้งที่โกยผงวางอยู่ข้างๆให้พร้อม แสดงว่าญาติโยมที่นี่เขามากวาดใบไม้ให้วัดกันเป็นประจำแน่เลย
เนื่องจากแดดร้อน เลยได้แต่กวาดตรงใต้ร่มไม้กันอย่างหนาแน่นอย่างนี้
กวาดกันอย่างตั้งใจค่ะ
แล้วเราก็ไปฟังพระสวดก่อนเริ่มฉันเพล จากนั้นเราก็ไปตั้งวงทานข้าวบนโต๊ะไม้ใต้ต้นไม้อันร่มรื่น
กินกันเอร็ดอร่อยค่ะ เพราะนอกจากข้าวกล่องที่เราเตรียมมาก เรายังไปทานข้าวของวัดด้วยค่ะ..อร้อย อร่อย
สุดท้ายเราก็ลากลับ ด้วยความอิ่มบุญและอิ่มท้องค่ะ
ข้อมูลเพิ่มเติม วัดญาณเวศกวัน : http://www.watnyanaves.net
"ภายในเนื้อที่ ๒๘ ไร่ ๑ งาน ๘๕ ตารางวา ร่มรื่นด้วยพรรณไม้น้อยใหญ่ ผลิดอกออกใบอยู่ทั่วบริเวณ โอบล้อมด้วยบรรยากาศ แห่งธรรมชาติที่เกื้อกูลกันระหว่างสรรพชีวิต เป็นรมณียสถานที่ให้ความสดชื่นผ่อนคลาย สงบเย็น แก่ผู้ที่แวะเวียนเข้ามาพักพิง ด้วย ความตั้งใจที่จะให้อารามแห่งนี้เป็นป่าที่เหมาะแก่การเข้ามาแสวงหาความรู้ เจริญธรรม เจริญปัญญา สมดังชื่อ "ญาณเวศกวัน" อันมี ความหมายว่า "ป่าที่มีเรือนแห่งความรู้" หรือ "ป่าของผู้เข้าสู่ญาณ" พื้นที่ส่วนใหญ่ของวัดจึงมีไว้สำหรับต้นไม้มากกว่าสิ่งปลูกสร้าง"
